Wennen wennen wennen

Bon Nochi Holland!

Mijn eerste dagen in Curacao zijn achter de rug. De vlucht is erg goed verlopen. Na het afscheid van pap en mam en onze Ken ging de reis echt beginnen. In het vliegtuig zat ik in een rijtje met 2 mannen. Ik ben blij dat ik maar korte pootjes heb en niet 9 uur lang met mijn benen in mijn nek hoef te zitten. De man die naast mij zat (dus in het midden) zat echt in een hele comfortabele yoga houding. Gelukkig waren ze wel aardig en hadden zij geen nare geuren bij zich. Omdat ik nogal moe was heb ik proberen te slapen. In het vliegtuig kreeg je water en eten. Mijn glaasje water had ik nog niet leeg en ik viel in slaap. De yoga-man naast mij maakte mij wakker om te vertellen dat mijn watertje nu in zijn stoel lag. Ik dacht dat er geen plek meer bij hem was. Maar toch wel! Oepsie. 

Nadat ik geland was kwam ik voor het eerst in contact met de Antilliaanse mentaliteit. Een paar uur later stond ik dan eindelijk met mijn koffertjes bij de vrouw van Wereldstage die mij naar mijn huisvesting zou brengen. Er kwam een soort taxi een hele aardige man. Maar alles op z'n tijd natuurlijk. Er zaten geen gordels in de auto. Auto's halen elkaar hier links EN rechts in. Aan de snelheid houden? Het is hier gewoon zo hard rijden als je kunt. Rechts heeft geen voorrang. Je hebt namelijk altijd voorrang. Je moet het gewoon nemen. Verder over autogebruik gesproken. Drinken en autorijden is hier heel normaal. Als je wat te veel hebt gedronken dan doe je gewoon je alarmlichten aan. Dan kan hier natuurlijk iedereen rekening mee houden. Het meest mis ik mijn fiets. Je kunt hier niet fietsen. En te voet is ook gevaarlijk. Ik ben een autootje aan het regelen zodat ik ook het eiland verder kan verkennen. 

Toen ik in het huisje aankwam waren daar mijn huisgenoten al. Zij legde alles uit en ik kon gaan uitpakken. De eerste dagen waren best zwaar. Ik sliep slecht door een jetlag en er is hier dag en nacht leven. Ook daar moet ik aan wennen. De hitte valt me mee. Ook andere gewoontes zijn hier heel anders. Ik kook hier op gas en een fles gas koop je bij het tankstation. Voor ongeveer 8 gulden. Stroom ga je ook halen bij het tankstation. Je koopt een soort prepaidkaart en daarmee waardeer je je tegoed op. Raar maar waar. Het water is hier koud, niet zoals in Nederland maar het is wel koud. Douchen en afwassen doe je dus met koud water. Ook je kleren wassen dus. Mijn eten haal ik gewoon bij de Albertheijn. Hier heb je gewoon alle Nederlandse producten. Ook frikandellen en appelmoes hoef ik niet te missen! 

Wat heb ik allemaal al gedaan. Nog niet zo heel veel... Wachten op alles en iedereen is hier mijn grote bezigheid. Zaterdag was ik al om 5 uur wakker en ben ik op mijn balkon gaan zitten. Op mijn balkon staat een lekkere hoekbank waar ik al vele uurtjes heb doorgebracht. Hier waait het heerlijk en kan ik alles in de gaten houden. Ik zie hier vaak hondjes en poesjes voorbij lopen. Ook heb ik al eens een papegaai zien vliegen. De leguanen zitten op de andere kant van mijn balkon. Ja ik heb 2 balkons. Maar dat is ook de enige luxe die ik heb. Wat later op de middag gingen we naar Zanzi. Na een uurtje liggen op het strand kwam er muziek en ging ineens iedereen dansen. Na een paar biertjes ging ik lekker mijn bedje in. Op zondag zijn we met z'n alle naar Floatfest geweest. Dit was een festival in het water. Iedereen dreef op zijn/haar zelf meegebracht drijvend voorwerp. Het klinkt leuk maar daar bleef het ook bij. Gelukkig hadden meerdere hier last van en konden we weer snel richting huis. Ik heb mijn hardloopschoenen uit mijn kast getrokken en ben wat rondjes gaan rennen. Zweten! Net een waterval. Toch wel lekker zo'n koude douche. Na het hardlopen ben ik op pad gegaan om mijn stage te gaan zoeken. De Bramendiweg waar ik stage ga lopen had ik zo gevonden. Maar deze straat was 300 nummers lang. Alle nummers lopen hier door elkaar. Ik vind het in Nederland ook niet logisch dat je aan de ene kant de even nummers hebt en aan de andere kant de oneven. Maar alles door elkaar slaat alles. Toen ik het een jongen vroeg kreeg ik een heel lang antwoord zonder bruikbare info. Maar toch bedankt. Maandag ben ik naar Papagaya geweest dit is een heel mooi strand. Hier heb ik lekker gezwommen en een smoothie gedronken. Dat was wel even genieten. Vandaag ben ik mijn vergunning gaan regelen en ben ik naar Mambo beach gelopen. Hier zat Vera een collegaatje uit de Bright en we hebben even gezellig gekletst. Ik vond het wel even fijn om iemand vertrouwds om me heen te hebben. Ik voel me toch wel ooit alleen. 

Morgen begin ik dan eindelijk aan mijn stage. Hier heb ik echt heel veel zin in. Eindelijk een beetje regelmaat in mijn dag. Op mijn billen zitten heb ik nu wel gezien. Ik hoop op een leuke en mooie ervaring daar. 

Voor fanmail stuur je een kaartje naar: 

Scharlooweg 75
Willemstad, Curaçao

Ook vind ik het altijd leuk om berichtjes te ontvangen via de app! 

Heel veel knuffels en tot volgende week!