Maar als je niks hebt, dan heb je ook niks om te verliezen

Met grote woorden probeerde ik je er van te overtuigen dat geld niet gelukkig maakt. Maar misschien ben ik daar zelf niet helemaal van overtuigd. Terwijl ik van mama en papa normen en waarde leerde. Leren ze hier overleven. Families vallen uit elkaar. En door verkeerde keuzes komen ze op het verkeerde pad. Het maakt wel degelijk uit in welk wiegje je geboren bent. Met mijn eigen ogen heb ik dingen gezien die ik in woorden niet kan uitdrukken. Meerdere malen heb ik mijn tranen proberen weg te stoppen. Gevoelens van andere, die ik zo intens voel. Maar waar ik totaal niks mee kan. In de gevangenis kregen we een rondleiding. Het was precies hetzelfde als in een film, maar ik kijk niet voor niks die films niet. Ik kan de muffe geur niet beschrijven. Er zaten mannen op hele kleine kamertjes met wel 50 in 1 ruimte. Waarbij niet iedereen een bed had, zolang je het een bed kon noemen. Ze riepen van alles naar me. Ik wist niet wat ze zeiden maar het voelde erg naar. Hoe gek het ook klinkt, maar ik had medelijden met hen. Dit gun je niemand. Ik denk niet zo zwart wit. Iedereen is uiteindelijk een goed mens. Het gedrag is niet goed, maar zo word je niet geboren. Dingen overkomen je. En ik heb het geluk dat ik daar alleen mee hoef te dealen. 
Na afloop van de rondleiding kwamen we in een soort workshop. In een hele kleine ruimte stonden we met een aantal gedetineerde, de negatieve energie, de spanningen, het greep me naar mijn keel. Alsof er iemand mijn keel dichtkneep. Ik ben nog nooit zo blij geweest om weer een stukje daglicht te zien. 
Na weer een aantal leuke dingen zoals het beklimmen van de Tafelberg :(lees kruipen). Het zien van pinguïns, aapjes en het bijwonen van een openlucht concert. Kwamen we gisteren weer bij een hele donkere kant. We zaten in een huisje. Wat ik never nooit mijn thuis zou willen noemen.. Met enkele meiden die hun verhalen met ons delen over het leven als prostituee. Als je geen geld hebt, geen mama die je vertelt hoe de wereld in elkaar zit dan begrijp ik heel goed dat je bepaalde keuzes maakt. Wanneer je niks hebt en op die manier heel veel geld kunt verdienen, kan ik maar 1 ding en dat is het begrijpen. Wij vinden hun verhalen aanhoren heftig maar zij hebben al die afschuwelijke dingen meegemaakt. Terwijl we daar waren liepen de muizen bij onze voeten en reden er mannen langs voor een bezoekje. Het voelde zo naar. Toen we naar het hoofdkantoor gingen waar ze de meiden helpen, gaven we onze laptops. En we overhandigde een grote cheque met geld. Er stond een vrouw te speechen. Geen idee waarom, maar ze keek naar mij. Gooide al haar tranen over haar wangen en vertelde een heel verhaal. Ik verstond geen woord van haar verhaal, maar voelde elk woord. 
Het deed me weer even beseffen hoe gelukkig ik ben met wie ik ben en wat ik heb. Geld doet er wel degelijk toe. Je komt op de wereld en verlaat het ooit weer, maar er leiden dus echt meer wegen naar Rome. 
Het was een hele mooie reis. Waarbij ik weer super veel leerde. Ik had het nooit willen missen. Maar ik heb wel even weer tijd nodig om straks in Nederland het een plekje te kunnen geven. 
Ik wist dat ik de wereld niet zou kunnen veranderen. Het enige wat wij kunnen doen is onze ogen open doen. En dan is het niet gek als we daar ooit een traantje uit doen verliezen...